Karol Battaglia (pułkownik)

Wojsko i służby mundurowe

Karol Tomasz Marian Battaglia, urodzony 15 września 1876 roku w Bochni, to postać o wyjątkowym znaczeniu w historii Wojska Polskiego. Przez wiele lat służył w roli pułkownika artylerii, gdzie zdobył uznanie dzięki swoim umiejętnościom i determinacji w służbie wojskowej.

Jego życie zakończyło się 10 stycznia 1936 roku w Borysławiu, pozostawiając po sobie dziedzictwo, które nadal inspiruje wielu. Warto zaznaczyć, że był również odznaczony Orderem Virtuti Militari, co podkreśla jego wkład w obronę i niepodległość Polski.

Życiorys

Karol Battaglia, urodzony 15 września 1876 roku w Bochni, pochodził z rodziny Gwidona oraz Olgi z Baranowskich. Był starszym bratem Rogera, który żył w latach 1873–1950, a także Andrzeja, który zmarł w 1918 roku. W okresie od 1886 do 1893 roku kształcił się w gimnazjum w Tarnowie, a następnie kontynuował naukę we Lwowie. W latach 1893–1897, Battaglia uczył się w Szkole Kadetów Artylerii, mieszczącej się w Wiedniu.

W latach 1897-1905 pełnił zawodową służbę wojskową w 3 pułku artylerii korpuśnej w Grazu, gdzie od 1902 roku pełnił rolę oficera prowiantowego. Po zakończeniu służby w 1905 roku, przeszedł do rezerwy, a trzy lata później został przydzielony do 3 Pułku Artylerii Korpuśnej, który wkrótce zyskał status pułku haubic polowych nr 3 i został przeniesiony do Mariboru. W czasie I wojny światowej brał aktywny udział w walkach w szeregach swojego macierzystego oddziału, który w 1916 roku został przekształcony w pułk haubic polowych nr 6, a później w pułk artylerii polowej nr 106.

Podczas służby w armii c. i k. Battaglia awansował na różne stopnie w korpusie oficerów artylerii, obejmując takie stanowiska, jak:

  • kadeta–zastępcy oficera (1 września 1897 roku),
  • podporucznika (1 listopada 1898 roku),
  • porucznika (1 listopada 1902 roku),
  • kapitana (1 listopada 1914 roku).

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, Battaglia został przyjęty do Wojska Polskiego. 11 czerwca 1920 roku potwierdzono jego stopień podpułkownika w artylerii, który nadano mu z datą 1 kwietnia 1920 roku, jako oficerowi pochodzącemu z armii austro-węgierskiej. Od 16 czerwca do 15 lipca 1920 roku pełnił funkcję dowódcy 39 pułku piechoty.

W 1919 roku awansował na pułkownika artylerii, z datą starszeństwa na 1 czerwca tego samego roku. W drugiej połowie 1919 roku objął dowództwo I dywizjonu w 5 pułku artylerii polowej, który stacjonował we Lwowie. Sprawował stanowisko dowódcy 5 pap od 23 kwietnia 1921 roku do roku 1925. Z dniem 9 lutego 1925 roku został odkomenderowany na dwumiesięczny kurs dla wyższych dowódców artylerii, nadzorowany przez generalnego inspektora artylerii.

W październiku 1925 roku, Battaglia został przydzielony do Szefostwa Artylerii Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie, gdzie objął stanowisko zastępcy szefa. W tym samym miesiącu przeniesiono go do kadry korpusu oficerów artylerii przy Departamencie III Ministerstwa Spraw Wojskowych, z jednoczesnym zachowaniem dotychczasowa pozycja w 6 Okręgowym Szefostwie Artylerii. Ostatecznie przeszedł w stan spoczynku, gdzie jako emerytowany oficer zamieszkał w Lwowie. Uzyskał zatrudnienie na stanowisku dyrektora banku, a następnie przystąpił do pracy w Grupie 13 Centralnego Związku Przemysłu Polskiego, zajmując się wieloma różnorodnymi działami produkcji przemysłowej.

Karol Battaglia zmarł 10 stycznia 1936 roku w Borysławiu.

Ordery i odznaczenia

Karol Battaglia był wybitnym oficerem, którego osiągnięcia zostały uhonorowane licznymi odznaczeniami wojskowymi. Poniżej przedstawiamy listę jego prestiżowych wyróżnień:

  • krzyż srebrny Orderu Virtuti Militari nr 967,
  • krzyż Walecznych,
  • krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami (Austro-Węgry),
  • srebrny Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry),
  • brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
  • krzyż Wojskowy Karola,
  • brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii,
  • krzyż Jubileuszowy Wojskowy.

Przypisy

  1. Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 27.08.2021 r.] .
  2. Ś.p. baron Karol Tomasz Battaglia. „Kurjer Polski”. 14, s. 4, 14.01.1936 r. Warszawa.
  3. Kronika. Krzyże Walecznych. „Gazeta Lwowska”, s. 4, Nr 28 z 05.02.1921 r.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 114 z 28.10.1925 r., s. 614.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 98 z 02.10.1925 r., s. 533.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 20.02.1925 r., s. 83.
  7. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 882.
  8. Jednodniówka 1928 ↓, s. 25.
  9. Jednodniówka 1928 ↓, s. 11.
  10. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 736.
  11. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 646.
  12. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 813.
  13. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 723.
  14. Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1192.
  15. Lista starszeństwa c. i k. Armii 1917 ↓, s. 965.
  16. Lista starszeństwa c. i k. Armii 1916 ↓, s. 651.
  17. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 835.
  18. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1906 ↓, s. 807.
  19. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1905 ↓, s. 792.
  20. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1904 ↓, s. 786.
  21. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1903 ↓, s. 782.
  22. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1902 ↓, s. 787.
  23. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1898 ↓, s. 749.
  24. Kolekcja ↓, s. 1, 4.

Oceń: Karol Battaglia (pułkownik)

★★★★★
Średnia ocena:4.93 Liczba ocen:11