Feliks Jędrychowski

---

Życiorys

Feliks Franciszek Jędrychowski urodził się 11 stycznia 1894 roku w Bochni, w rodzinie Józefa oraz Antoniny z Kociołków. W okresie od 1901 do 1905 roku uczęszczał do lokalnej szkoły powszechnej. W późniejszych latach kontynuował edukację w gimnazjum w Bochni, a następnie w Tarnowie, gdzie w 1914 roku uzyskał świadectwo dojrzałości.

We wrześniu 1912 roku wstąpił do Związku Strzeleckiego, co wiązało się z przeszkoleniem wojskowym. Ukończył szkołę podoficerską ZS, a jako podoficer–instruktor zajmował się organizacją oraz szkoleniem oddziałów Związku na obrzeżach. W trakcie I wojny światowej, Jędrychowski służył w 4 pułku piechoty Legionów Polskich. 29 września 1914 roku zdobył stopień chorążego, a 20 sierpnia 1915 roku awansował na podporucznika.

15 września 1917 roku, na własną prośbę, wystąpił z Polskiego Korpusu Posiłkowego i został wcielony do cesarskiej oraz królewskiej Armii. 6 grudnia 1923 roku przeszedł z 16 pułku piechoty w Tarnowie do 45 pułku piechoty Strzelców Kresowych z siedzibą w Równem, gdzie pełnił obowiązki dowódcy batalionu. 31 marca 1924 roku został awansowany do stopnia majora, otrzymując starszeństwo z dniem 1 lipca 1923 roku oraz drugą lokatę w korpusie oficerów piechoty.

W wyniku powyżej wymienionych działań, Jędrychowski został zatwierdzony na stanowisko dowódcy batalionu, a następnie przesunięty na funkcję kwatermistrza pułku. W marcu 1926 roku przyznano mu dodatkowo funkcję oficera przysposobienia wojskowego pułku. 23 maja 1927 roku, jego kariera nabrała tempa, kiedy to został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przydziałem jako rejonowy komendant Przysposobienia Wojskowego 5 Dywizji Piechoty w Lwowie.

23 stycznia 1929 roku awansował do stopnia podpułkownika, z datą starszeństwa na 1 stycznia 1929 roku i osiągając 25. lokatę w korpusie oficerów piechoty. 6 lipca 1929 roku przekazano mu stanowisko komendanta w Komendzie Placu Lwów. Dnia 31 marca 1930 roku został przeniesiony do 17 pułku piechoty w Rzeszowie na miejsce zastępcy dowódcy pułku. W październiku 1931 roku był uczestnikiem dwutygodniowego kursu informacyjno-gazowego, który odbył się w Szkole Gazowej w Warszawie.

W kwietniu 1934 roku Jędrychowski objął dowództwo 22 pułku piechoty w Siedlcach. Na jego czele brał udział w kampanii wrześniowej w 1939 roku. W 1940 roku pełnił funkcję komendanta Obwodu Częstochowa ZWZ. Do grudnia 1941 roku jako inspektor okręgowy kierował pracami Inspektoratu Częstochowa ZWZ, a następnie do lutego 1942 roku był komendantem Okręgu Radom-Kielce ZWZ.

Feliks Jędrychowski zmarł w Poroninie, gdzie leczył się z gruźlicy. Pochowany, jako Feliks Stypułkowski, na cmentarzu w Poroninie. Osobisty aspekt jego życia również jest interesujący; był żonaty i miał czterech synów: Andrzeja (ur. 1922), Wita (ur. 1931), Jerzego (ur. 1933) oraz Wojciecha (ur. 1937), a także córkę, która zmarła we wczesnym dzieciństwie.

Ordery i odznaczenia

Feliks Jędrychowski otrzymał szereg odznaczeń, które bywają symbolem jego odwagi oraz poświęcenia. Poniżej przedstawiamy szczegółową listę jego wyróżnień:

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6205, przyznany 17 maja 1922,
• Krzyż Niepodległości, nadany 6 czerwca 1931,
• Krzyż Walecznych, przyznawany trzykrotnie w 1922 roku (po raz pierwszy i drugi, a po raz trzeci za służbę w Polskiej Organizacji Wojskowej w dawnym zaborze austriackim oraz podczas austriackiej okupacji),
• Złoty Krzyż Zasługi, otrzymany 10 listopada 1928,
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
• Odznaka 4 Pułku Piechoty.

Każde z tych odznaczeń podkreśla jego wkład w walkę o niepodległość oraz wysokie standardy, które reprezentował w czasie służby wojskowej.

---

Oceń: Feliks Jędrychowski

---