Józef Robert Wójcik, urodzony 27 maja 1913 roku w Bochni, był kluczową postacią w historii polskiego wojska. W trakcie swojej kariery wojskowej, Wójcik pełnił funkcję dowódcy 3 kompanii 1 batalionu 2 Pułku Piechoty Legionów, który był częścią 2 Dywizji Piechoty Legionów Armii „Łódź” w czasie dramatycznych wydarzeń II wojny światowej.
Jego życie zakończyło się 31 lipca 2002 roku w Łodzi, jednak jego wkład w historię militariów pozostaje niezwykle istotny.
Życiorys
Józef Wójcik, urodziny w 1913 roku, choć niektóre dokumenty podają także lata 1912 i 1911, stanowi interesującą postać historyczną. Był on synem Józefa oraz Elżbiety z domu Gajdeckiej. W rodzinie Wójcików znajdowało się także dwóch braci i dwie siostry, a najstarszy z nich, Stanisław, był aktywnym członkiem Armii Krajowej.
Józef Wójcik zdobywał edukację w miejscach takich jak Chełmno i Lwów. W trakcie kampanii wrześniowej miał okazję uczestniczyć w działaniach Armii „Łódź”. Niestety, 30 września 1939 roku, podczas walk, został wzięty do niewoli w Modlinie. Następnie trafił do obozu jenieckiego w Woldenbergu.
Wojskowe relacje Wójcika wskazują, że jego towarzysze z kompanii zostali rozstrzelani przez niemieckie wojska, co stało w sprzeczności z ustaleniami Konwencji Genewskiej. Po zakończeniu działań wojennych, Józef powrócił do Polski, osiedlając się w Łodzi, gdzie podjął pracę w drukarni.
W swoim życiu osobistym, założył rodzinę z Wandą, z którą doczekał się czwórki dzieci: Andrzeja, Elżbiety, Anny oraz Macieja. Józef Wójcik zmarł 31 lipca 2002 roku w Łodzi i został pochowany na cmentarzu Doły.
Kariera wojskowa
W okresie dwudziestolecia międzywojennego Józef Wójcik uczęszczał do Korpusu Kadetów w Chełmnie oraz Lwowie. W trakcie II wojny światowej pełnił obowiązki dowódcy 3 kompanii 2 Pułku Piechoty Legionów, biorąc aktywny udział w krwawych zmaganiach frontowych. Jego zaangażowanie zaowocowało walkami w takich miejscach jak Koluszki, Piotrków Trybunalski, Borowe Góry, Pabianice, Rozprza, Brzeziny, Puszcza Kampinoska, Zakroczyn oraz Modlin i Skierniewice.
Niestety, los Wójcika miał wkrótce się zmienić. 28 września 1939 roku odniósł rany, a dwa dni później został wzięty do niewoli przez niemiecką armię. Przez cały okres II wojny światowej przebywał w obozach jenieckich, w tym w niemieckim Oflagu II C w Woldenbergu. Po zakończeniu konfliktu zbrojnego, 12 października 1978 roku, został odznaczony awansem na stopień podpułkownika.
Odznaczenia
Józef Wójcik, wojskowy o wielkich osiągnięciach, został uhonorowany następującymi odznaczeniami:
- krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- krzyż walecznych,
- brązowy medal „Za zasługi dla obronności kraju”.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Józef Daniec | Michał Benesch | Marian Krudowski | Kazimierz Siemieński | Władysław Leśniak (podpułkownik) | Jerzy Kopeczny | Władysław Lipina | Marcelin Ślósarczyk | Feliks Jędrychowski | Karol Matzenauer | Stanisław Pachuta | Karol Piotrowicz | Zygmunt Bierowski | Stanisław Riess de Riesenhorst | Adam Katra | Leopoldyna Stawecka | Kazimierz Hozer | Karol Battaglia (pułkownik) | Władysław Ryszanek | Stanisław RydarowskiOceń: Józef Wójcik (wojskowy)