Karol Piotrowicz

Wojsko i służby mundurowe

Karol Ludwik Piotrowicz, herbu Leliwa, urodził się 23 października 1901 roku w Bochni, a zmarł w 1940 roku w Charkowie. Był to niezwykle utalentowany polski filozof oraz doktor nauk filozoficznych, który wniósł istotny wkład w rozwój myśli filozoficznej w Polsce.

Pełnił funkcję dyrektora Polskiej Akademii Umiejętności (PAU), co świadczy o jego znaczącej roli w intelektualnym życiu kraju. Jako członek Zarządu Głównego Towarzystwa Historycznego oraz aktywny uczestnik POW, przyczynił się do promowania polskiej historii i kultury.

W armii polskiej, jako porucznik piechoty rezerwy Wojska Polskiego, Piotrowicz brał udział w ważnych wydarzeniach swojego czasu. Niestety, stał się również ofiarą zbrodni katyńskiej, co podkreśla tragiczny wymiar losu wielu inteligentów polskich w okresie II wojny światowej.

Życiorys

Karol Piotrowicz, syn Sebastiana i Marii z domu Mrugacz, był aktywnym członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej. Od 1918 roku jego życie zawodowe związane było z Wojskiem Polskim, gdzie wziął czynny udział w działaniach wojennych trwających od 1918 do 1921 roku, służąc w 44 pułku piechoty, 123 pułku piechoty oraz 31 pułku piechoty.

Po zakończeniu służby wojskowej przeszedł do rezerwy i zakończył swoje studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Uzupełniając swoje kwalifikacje, ukończył także Szkołę Podoficerów Zawodowych Piechoty. W okresie międzywojennym piastował kilka ważnych ról, w tym dyrektora Biblioteki PAU oraz członka Zarządu Głównego Towarzystwa Historycznego.

W 1938 roku, przed wyborami do Rady Miasta Krakowa, był sekretarzem Prezydium Polskiego Bloku Katolickiego. Przydzielony do 20 pułku piechoty Ziemi Krakowskiej, został mianowany na stopień porucznika z datą starszeństwa 1 stycznia 1936, zajmując 50. lokatę w korpusie oficerów rezerwy piechoty.

Po wybuchu II wojny światowej, a następnie agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku, Karol Piotrowicz został wzięty do niewoli przez Sowietów i trafił do obozu w Starobielsku. W obozie prowadził odczyty dla swoich współwięźniów, dzieląc się wiedzą oraz doświadczeniem. Niestety, wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pochowany w bezimiennej mogile w Piatichatkach.

Od 17 czerwca 2000 roku teren ten nosi nazwę Cmentarza Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie, a jego imię figuruje na Liście Starobielskiej NKWD pod numerem 2582. 5 października 2007 roku, w wyniku decyzji ministra obrony narodowej Aleksandra Szczygły, Karol Piotrowicz został pośmiertnie mianowany na stopień kapitana. Awans ogłoszono 9 listopada 2007 roku w Warszawie, podczas uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Upamiętnienie

W jego rodzinnej miejscowości, Bochni, znajduje się Dąb Pamięci, który został zasadzony jako symbol pamięci o Karolu Piotrowiczu. Ten majestatyczny dąb rośnie przy drodze KN2, będąc trwałym świadectwem jego dziedzictwa.

Dodatkowo, aby uczcić jego życie, stworzono materiał multimedialny z serii „Epitafia katyńskie”, który został opracowany przez Media Kontakt oraz Radę Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.

Publikacje

Oto zestawienie istotnych publikacji, które znacząco przyczyniły się do rozwoju badań naukowych oraz kultury. W poszczególnych wpisach można dostrzec różnorodność tematów oraz autorów, co podkreśla bogactwo intelektualne autora.

  • Index nominum et rerum quorum w pierwszym tomie katalogu kodów rękopiśmiennych, w którym mowa o Muzeum Czartoryskich w Krakowie (1928),
  • Laskowski Otto: Grunwald: recenzja (1930),
  • Polonica zagranicą: kraje naddunajskie (1930, współautor: Jan Dąbrowski),
  • Index Nominum Et Rerum Quorum w drugim tomie katalogu kodów rękopiśmiennych Muzeum Czartoryskich w Krakowie (1931),
  • Catalogus codicum manu scriptorum Muzeum Czartoryskich w Krakowie: Index nominum et rerum; [2]., Tomy 2-3 (1931),
  • Bibliografia prac profesora dr. Wacława Sobieskiego (1932),
  • Progranicze południowe i południowo-zachodnie (1936),
  • Tragiczny zgon Mikołaja II księcia opolskiego (1938).

Przypisy

  1. Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 17.09.2024 r.]
  2. Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 107 [dostęp 02.10.2024 r.]
  3. Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 26.08.2024 r.]
  4. Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 28.08.2024 r.]
  5. „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 15.09.2023 r.]
  6. Rybka i Stepan 2021, s. 608.
  7. Księga Cmentarna Charkowa 2003, s. 415.
  8. Księga Cmentarna Charkowa 2003, s. XXXII.
  9. Księga Cmentarna Charkowa 2003, s. LXXIV.
  10. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 05.10.2007 r. w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie.
  11. Prezydium Polskiego Bloku Katolickiego. „Głos Narodu”, s. 9-10, Nr 314 z 15.11.1938 r.
  12. KarolK. Piotrowicz, Bibljografja prac profesora dr. Wacława Sobieskiego, Kraków 1932.
  13. KarolK. Piotrowicz, Tragiczny zgon Mikołaja II, księcia opolskiego, Kraków 1938.
  14. Katyń 1940-2010 upamiętniono przy drodze KN2. mojabochnia.pl. [dostęp 26.01.2013 r.]

Oceń: Karol Piotrowicz

★★★★★
Średnia ocena:4.63 Liczba ocen:19