UWAGA! Dołącz do nowej grupy Bochnia - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Zygmunt Krudowski

Wojsko i służby mundurowe

Zygmunt Krudowski, znany również pod pseudonimem „Zora”, urodził się 5 kwietnia 1894 roku w Bochni. Był osobą o wielkim znaczeniu w historii polskich sił zbrojnych, ponieważ pełnił istotne funkcje w trakcie ważnych wydarzeń na przestrzeni XX wieku.

W swojej karierze wojskowej dosłużył się rangi podpułkownika piechoty Wojska Polskiego, co podkreśla jego zasługi i zaangażowanie w służbie ojczyźnie. Zmarł w 1939 roku, pozostawiając po sobie pamięć wśród tych, którzy dobrze znali jego dokonania i wspierali go w trudnych chwilach.

Życiorys

Zygmunt Krudowski przyszedł na świat 5 kwietnia 1894 roku w Bochni. Jego rodzice to Jan, specjalista w dziedzinie techniki drogowej, oraz Maria z Brzózków. Zygmunt był także bratem Mariana i Stefana. Już jako uczeń gimnazjum w Bochni związał się z Związkiem Strzeleckim, gdzie z powodzeniem ukończył podstawowy kurs oficerski. W 1913 roku rozpoczął naukę na studiach pianistycznych w konserwatorium Krakowskiego Towarzystwa Muzycznego.

Po wybuchu I wojny światowej, 16 sierpnia 1914 roku, wstąpił do Legionów Polskich. Z pełnym zaangażowaniem pełnił rolę oficera w III batalionie 2 pułku piechoty, a następnie w 4 pułku piechoty. Już 29 września 1914 roku został awansowany na chorążego, a 18 stycznia 1915 r. uzyskał stopień podporucznika.

Na początku 1920 roku Zygmunt pełnił funkcję komendanta placu w Kielcach. 8 lutego tego samego roku został odkomenderowany do inspekcjii oficera sztabowego piechoty Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce”. 6 marca 1920 roku otrzymał od dowódcy zgody na zawarcie małżeństwa z Antoniną Rohmówną, pochodzącą z Jarosławia. W momencie zawarcia związku małżeńskiego Zygmunt służył w batalionie zapasowym 4 pułku piechoty Legionów. Warto zaznaczyć, że Antonina była siostrą pułkownika audytora Stanisława Rohma. Antonina zmarła 16 października 1973 roku.

15 lipca 1920 roku Zygmunt został formalnie zatwierdzony na stopniu majora w piechocie, ze efektem od 1 kwietnia tego samego roku. W tym czasie pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego „Pomorze”, a także w rekrutowanym w Starogardzie 265 pułku piechoty. 1 czerwca 1921 roku pracował w batalionie celnym Nr 5, pozostając w ewidencji 4 pułku piechoty Legionów.

3 maja 1922 roku Zygmunt został zweryfikowany jako major, uzyskując starszeństwo z datą 1 czerwca 1919 roku oraz 272. lokatę w korpusie oficerów piechoty. Następnie, 22 lipca 1922 roku, zatwierdzono go na stanowisku komendanta Kadry Batalionu Zapasowego 61 pułku piechoty w Bydgoszczy. W listopadzie 1924 roku przeszedł do 59 pułku piechoty wielkopolskiej w Inowrocławiu, gdzie objął dowództwo I batalionu, a później także III batalionu.

23 stycznia 1928 roku Zygmunt awansował na podpułkownika, z datą starszeństwa na 1 stycznia tego samego roku oraz 4. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 26 kwietnia 1928 roku przeniesiono go do 1 pułku Strzelców Podhalańskich w Nowym Sączu, gdzie objął stanowisko zastępcy dowódcy pułku. W 1932 roku Zygmunt stał się dowódcą tego pułku.

Na przełomie października i listopada 1931 roku przeszedł dwutygodniowy kurs informacyjno-gazowy w Szkole Gazowej, a wiosną 1933 roku ukończył kurs kwalifikacyjny dla dowódców pułków w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie. Jednak w marcu 1934 roku Zygmunt został zwolniony z zajmowanego stanowiska, pozostając w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V. W dniu 31 lipca 1934 roku, mając 40 lat, przeszedł w stan spoczynku.

Ordery i odznaczenia

W życiu Zygmunta Krudowskiego, które naznaczone było wieloma osiągnięciami, szczególne miejsce zajmują liczne wyróżnienia i odznaczenia. Poniżej przedstawiamy kluczowe nagrody, które otrzymał w swoim dorobku:

  • Krzyż Niepodległości, przyznany 6 czerwca 1931,
  • Krzyż Walecznych, który uzyskał trzykrotnie, z czego pierwszy i drugi raz w 1922 roku,
  • Złoty Krzyż Zasługi, otrzymany 22 kwietnia 1938.

Upamiętnienie

Imię Zygmunta Krudowskiego zagościło na tablicy pamiątkowej, która została zainstalowana w kościele św. Kazimierza w Nowym Sączu w 1988 roku. Tablica ta ma na celu uhonorowanie dowódców 1 pułku Strzelców Podhalańskich, a obecność jego nazwiska na niej jest świadectwem jego znaczącego wkładu i zasług.

Przypisy

  1. Detale kartoteki personalno-odznaczeniowej: Zygmunt Krudowski Wojskowe Biuro Historyczne [dostęp 06.11.2021 r.]
  2. Jednostka - Szukaj w Archiwach [online], szukajwarchiwach.gov.pl [dostęp 16.12.2021 r.]
  3. Dziennik Rozkazów Nr 8 Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce” z 08.02.1920 r., pkt 4 Odkomenderowanie.
  4. Dziennik Rozkazów Nr 20 Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce” z 06.03.1920 r.
  5. Forum dyskusyjne Wielkopolskiego Towarzystwa Genealogicznego GNIAZDO. Informacja Krzysztofa Zgrzebnickiego.
  6. Baza nekrologów.
  7. Spis oficerów 1921 r., s. 31, 715.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 22 z 22.07.1922 r., s. 544.
  9. Rocznik Oficerski 1923 r., s. 299, 402.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 122 z 18.11.1924 r., s. 681.
  11. Rocznik Oficerski 1924 r., s. 266, 346.
  12. Rocznik Oficerski 1928 r., s. 101, 167.
  13. Rocznik Oficerski 1932 r., s. 21, 615.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 9 z 26.04.1928 r., s. 140.
  15. Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych Nr 13 z 09.12.1932 r., s. 407.
  16. Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych Nr 6 z 23.03.1932 r., s. 260.
  17. Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych Nr 10 z 30.03.1934 r.
  18. Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych Nr 14 z 22.12.1934 r.
  19. M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  20. Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 12, s. 371.
  21. M.P. z 1938 r. nr 92, poz. 137 „za zasługi na polu pracy społecznej w Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny”.
  22. Nowy Sącz - tablica upamiętniająca dowódców 1 pułku Strzelców Podhalańskich. miejscapamiecinarodowej.pl. [dostęp 02.04.2015 r.]

Oceń: Zygmunt Krudowski

★★★★★
Średnia ocena:4.76 Liczba ocen:25