Stanisław Rydarowski


Stanisław Szymon Rydarowski to postać o bogatej historii i znaczącym wkładzie w polskie wojsko. Urodził się 7 października 1892 roku w Bochni, a swoje życie zakończył tragicznie w Katyniu w dniach 9-11 kwietnia 1940 roku.

W czasie swojej kariery był majorem sanitarnym oraz magistrem Wojska Polskiego, co świadczy o jego wysokich kwalifikacjach oraz poświęceniu dla służby wojskowej. Jego życie, podobnie jak wielu innych oficerów, zostało przerwane w dramatyczny sposób, co wciąż pozostaje bolesnym wspomnieniem w polskiej historii.

Życiorys

Urodziny Stanisława Rydarowskiego miały miejsce w Bochni, w historycznym mieście powiatowym Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Stanisława oraz Józefy z Glińskich. Był aktywnym członkiem Związku Strzeleckiego, a 16 sierpnia 1914 roku, jako student drugiego roku, wstąpił do Legionów Polskich, gdzie zdobył doświadczenie serżanta rachunkowego w 9. kompanii III baonu 3 Pułku Piechoty.

W listopadzie 1918 roku dołączył do Wojska Polskiego. Wkrótce, bo 18 marca 1919 roku, otrzymał awans na podporucznika gospodarczego ze wsteczną datą mianowania na 1 marca 1919. W tym samym roku podjął obowiązki w Ministerstwie Spraw Wojskowych w Warszawie, co stanowiło dla niego ważny krok w karierze.

W latach 1923–1924 pełnił służbę w Kierownictwie Rejonu Intendentury Katowice, jednocześnie pozostając oficerem nadetatowym w Okręgowym Zakładzie Gospodarczym w Krakowie. W kwietniu 1928 roku został przeniesiony do kadry Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych z przeznaczeniem do Powiatowej Komendy Uzupełnień Gródek Jagielloński, gdzie objął stanowisko kierownika II referatu poborowego.

W dniu 20 marca 1931 roku Rydarowski przeszedł do 6 Batalionu Sanitarnego we Lwowie na posadę płatnika, a w październiku tego samego roku został przeniesiony do 4 Szpitala Okręgowego w Łodzi, gdzie pełnił rolę zastępcy kwatermistrza. W 1932 roku pełnił służbę w Kadrze Zapasowej tego szpitala, a także uzyskał dyplom magistra praw na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.

W marcu 1939 roku otrzymał stopień majora, a jego starszeństwo datowano na 19 tego miesiąca, z pierwszą lokatą w korpusie oficerów zdrowia, w grupie sanitarnej. W tym czasie pełnił służbę w Szpitalu Garnizonowym w Radomiu, gdzie był pomocnikiem komendanta do spraw gospodarczych.

Podczas kampanii wrześniowej 1939 roku stoczył walki, które zakończyły się jego ujęciem przez sowietów. Trafił do obozu w Kozielsku, gdzie niestety, w dniach od 9 do 11 kwietnia 1940 roku, został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu; tam również został pochowany. Dopiero po latach, bo 28 lipca 2000 roku, jego szczątki zostały przeniesione na Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu.

Stanisław Rydarowski posthumowanie awansowany na stopień podpułkownika przez ministra obrony narodowej, Aleksandra Szczygłę. Uroczystość ta miała miejsce 5 października 2007 roku, a oficjalne ogłoszenie miało miejsce w Warszawie podczas ceremonii „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” 9 listopada 2007 roku.

W życiu prywatnym Stanisław Rydarowski był żonaty z Olgą ze Stableckich; para doczekała się także córki.

Ordery i odznaczenia

Wszystkie odznaczenia, które otrzymał Stanisław Rydarowski, są symbolami jego odwagi oraz poświęcenia. Poniżej przedstawione są ważne wyróżnienia, które zyskał w trakcie swojej służby:

  • Krzyż Niepodległości przyznany 9 listopada 1931,
  • Krzyż Walecznych otrzymany czterokrotnie,
  • Srebrny Krzyż Zasługi.

Przypisy

  1. Убиты в Катыни 2015, s. 654.
  2. Rybka i Stepan 2006, s. 897.
  3. Rybka i Stepan 2006, s. 387.
  4. Rybka i Stepan 2003, s. 482.
  5. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 05.10.2007 r. w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 7 z 23.10.1931 r., s. 337.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 6 z 23.03.1932 r., s. 264.
  8. Rocznik Oficerski 1932, s. 381.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 1 z 28.01.1931 r., s. 23.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 9 z 26.04.1928 r., s. 152.
  11. Rocznik Oficerski 1928, s. 154.
  12. Rocznik Oficerski 1924, s. 1151.
  13. Rocznik Oficerski 1923, s. 1266.
  14. Dz. Rozk. MSWojsk. nr 36 z 1919 r., poz. 1151.
  15. Żołnierze Niepodległości.
  16. Księga Cmentarna Katynia 2000, s. 544.

Oceń: Stanisław Rydarowski

Średnia ocena:4.64 Liczba ocen:11