Marcelin Ślósarczyk

Wojsko i służby mundurowe

Marcelin Seweryn Ślósarczyk, urodzony 26 kwietnia 1892 roku w Bochni, był polskim kapitanem piechoty, który swoją służbę wojskową rozpoczął w szeregach Wojska Polskiego.

Jego życie zakończyło się 2 marca 1938 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie dziedzictwo związane z historią wojen i niepodległości Polski.

Życiorys

Marcelin Ślósarczyk to postać, którą charakteryzuje nie tylko bogata biografia, ale także fakty z wyjątkowych etapów jego życia. Ukończył gimnazjum w Bochni, a następnie uzyskał absolutorium prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1912 roku zaangażował się jako członek i działacz Związku Strzeleckiego.

W trudnym okresie I wojny światowej wstąpił do cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej, mimo że nie zdołał uzyskać zgody na transfer do Legionów Polskich. Jego oddziałem macierzystym był 16 Pułk Piechoty Obrony Krajowej z Krakowa. W dniu 1 maja 1915 roku został mianowany aspirantem oficerskim rezerwy, a nieco później, 1 stycznia 1916 roku, uzyskał stopień podporucznika rezerwy. Niestety, w 1916 roku odniósł rany, ale po ich wyleczeniu powrócił na front.

Rok 1918 był przełomowy, kiedy na czele swojej kompanii przystąpił do organizowanej przez Polską Organizację Wojskową operacji zwanej grupą mikuliniecką na Ukrainie. Jako dowódca odniósł liczne sukcesy w walkach, w tym w zaciętej bitwie pod Mikulińcami, gdzie został wzięty do niewoli ukraińskiej, z której został uwolniony w czerwcu 1919 roku.

7 czerwca 1919 roku rozpoczął służbę w 36 Pułku Piechoty, a 21 czerwca tego samego roku został przyjęty do Wojska Polskiego, gdzie został przydzielony do 20 Pułku Piechoty. W 1921 roku pełnił służbę w 76 Pułku Piechoty w Grodnie. Dnia 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 oraz 393. lokatą w korpusie oficerów piechoty.

W latach 1923–1928, jako będący na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy II batalionu, służył w 75 Pułku Piechoty w Królewskiej Hucie. Następnie przeniesiono go do Baonu Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 10A w Nisku, gdzie pełnił funkcję dowódcy kompanii. W dniu 1 września 1932 roku przeniesiono go do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie.

Do końca swojego życia służył w Państwowym Urzędzie Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego w Warszawie jako kierownik referatu. Był aktywnym członkiem Rady Nadzorczej Spółki Wydawniczej „Kultura Fizyczna”. Marcelin Ślósarczyk zmarł 2 marca 1938 roku w Warszawie i został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Bochni przy ul. Orackiej w sektorze III-13-23. Pośmiertnie mianowano go na stopień majora, ze starszeństwem z 19 marca 1938 roku, w korpusie oficerów administracji, w grupie administracyjnej.

Ordery i odznaczenia

Marcelin Ślósarczyk był nie tylko znaną postacią, ale również odznaczonym wieloma prestiżowymi medalami i odznaczeniami za swoje zasługi.

  • Krzyż Walecznych,
  • Medal Niepodległości (przyznany 2 sierpnia 1931 roku),
  • Srebrny Krzyż Zasługi,
  • Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
  • Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”).

Przypisy

  1. Cmentarz Komunalny w Bochni przy ul. Orackiej. Grobonet. [dostęp 02.08.2020 r.]
  2. Podziękowanie. „Polska Zbrojna”. 78, s. 4, 19.03.1938 r. Warszawa.
  3. Nekrolog. „Polska Zbrojna”. 63, s. 4, 04.03.1938 r. Warszawa.
  4. a b c d Nekrolog ↓.
  5. Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 427.
  6. M.P. z 1931 r. nr 179, poz. 260 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  7. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 40 „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918–1921”.
  8. Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 34.
  9. Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 34.
  10. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. XII, 40, 435.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 09.12.1932 r., s. 431.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 05.11.1928 r., s. 340.
  13. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 89.
  14. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 299, 353.
  15. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 340, 408.
  16. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 43.
  17. Spis oficerów 1921 ↓, s. 205, 875.
  18. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 72 z 03.07.1919 r., poz. 2352.
  19. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 70 z 26.06.1919 r., poz. 2259.
  20. Ranglisten 1918 ↓, s. 277.
  21. Ranglisten 1916 ↓, s. 77.
  22. a b c d e f Wspomnienie pośmiertne 1938 ↓.

Oceń: Marcelin Ślósarczyk

★★★★★
Średnia ocena:4.62 Liczba ocen:9