Tadeusz Ruebenbauer, urodzony 12 stycznia 1909 roku w Bochni, a zmarły 2 maja 1991 roku w Krakowie, był znanym polskim profesorem nauk rolniczych, specjalizującym się w genetyce oraz hodowli roślin. Jego szerokie zainteresowania i zaangażowanie w tej dziedzinie przyczyniły się do rozwoju naukowego w Polsce.
Tadeusz Ruebenbauer był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk od 1962 roku, a od 1969 roku żył jako członek rzeczywisty tej prestiżowej instytucji. Dodatkowo, jego działalność naukowa znalazła uznanie w Polskiej Akademii Umiejętności, gdzie również pełnił znaczącą rolę.
Życiorys
Tadeusz Ruebenbauer przyszedł na świat jako syn prawnika Adama oraz Barbary z Grzesickich (1871–1954). W 1931 roku ukończył studia na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, zdobywając tytuł inżyniera magistra rolnictwa, specjalizując się w hodowli roślin. Jego stopień doktora filozofii uzyskał na tej samej uczelni w 1938 roku, broniąc rozprawy dotyczącej zależności między wynikami badań laboratoryjnych gleb a wynikami doświadczeń polowych.
W trakcie hitlerowskiej okupacji pełnił rolę wykładowcy na tajnym Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1945 roku uzyskał habilitację, opierając się na rozprawie zatytułowanej Opracowanie wyników doświadczeń odmianowych z pszenicą ozimą, które przeprowadzono w latach 1922–1936. Rok później, w 1946, zdobył tytuł oraz stanowisko profesora nadzwyczajnego na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu. W tym okresie był także organizatorem Katedry Hodowli Roślin i Nasiennictwa, co miało kluczowe znaczenie dla rozwoju tej dyscypliny naukowej w regionie.
W 1956 roku Tadeusz Ruebenbauer, już jako profesor zwyczajny, został przeniesiony do Katedry Szczegółowej Uprawy Roślin WSR w Krakowie. Jego działalność akademicka zaowocowała między innymi pełnieniem funkcji rektora Wyższej Szkoły Rolniczej w Krakowie w latach 1962–1971. W 1980 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa od Akademii Rolniczej we Wrocławiu, obecnie znanej jako Uniwersytet Przyrodniczy. Kolejny tytuł doktora honoris causa przyznany mu został w 1988 roku przez Uniwersytet Rolniczy w Krakowie.
W ciągu swojej kariery otrzymał liczne odznaczenia, w tym Krzyż Kawalerski, Oficerski, Komandorski oraz Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Jego wkład w rozwój nauki i kształcenie kolejnych pokoleń był nie do przecenienia, gdyż wypromował 34 doktorów, z których 20 zdobyło tytuł profesora lub stanowisko docenta.
Tadeusz Ruebenbauer spoczywa na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kw. IX, płd.), gdzie jest upamiętniany za swoje znaczące osiągnięcia w dziedzinie nauk rolniczych.
Wybrane publikacje
Profesor Tadeusz Ruebenbauer jest wybitnym naukowcem, który dokonał znaczącego wkładu w dziedzinę doświadczalnictwa rolniczego, genetyki oraz hodowli roślin. Jego dorobek naukowy obejmuje 184 publikacje opublikowane zarówno w krajowych, jak i zagranicznych czasopismach naukowych. Oprócz artykułów, profesor jest także autorem oraz redaktorem wielu monografii i podręczników, które stanowią ważne źródło wiedzy w tych dziedzinach.
- Hodowla roślin, jej przeszłość i perspektywy. Ossolineum „Nauka dla Wszystkich” Kraków 1980, 320, 19 ss. ISBN 83-040-0177-2,
- Rolnictwo w walce z głodem. Ossolineum „Nauka dla wszystkich” Kraków 1984, 379, 39 ss. ISBN 83-040-1883-7,
- Hodowla odpornościowa w walce z chorobami i szkodnikami roślin. Ossolineum „Nauka dla Wszystkich” Kraków 1992, 144, 29 ss. ISBN 83-040-3959-1,
- Ogólna hodowla roślin. PWN Warszawa 1985 (wsp. H. W. Miller), 393 ss.,
- Perspektywy rozwoju rolnictwa w XXI wieku. Wyd. PAN Kraków 1997, 81 ss. ISBN 83-867-2634-2 (wsp. H. Ruebenbauer, H. Konarski).
Przypisy
- Bożena Pietrzyk i inni red., Poczet rektorów Wyższej Szkoły Rolniczej, Akademii Rolniczej, Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie 1953–2018, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie, 2018, s. 21-23.
- B. Pietrzyk i inni red., Poczet rektorów Wyższej Szkoły Rolniczej, Akademii Rolniczej, Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie 1953–2018, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie, 2018, s. 23.
- Jan WiktorJ.W. Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 242.
- Historia. wre.ur.krakow.pl. [dostęp 17.02.2017 r.]
- Biogram ze strony internetowej '60 lat środowiska akademickiego we Wrocławiu'). [dostęp 21.02.2014 r.]
- S. Węgrzyn, 1995. 50 lat Wydziału Rolniczego Akademii Rolniczej we Wrocławiu 1945-1995. Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu, Wrocław 1995, s. 316-317.
- Złota Księga Akademii Rolniczej im. Hugona Kołłątaja, s. 253-260, Wydawnictwo AR w Krakowie - 2000 r.
- Ibidem, s. 24-25.
- Członkowie PAN: Skorowidz
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Józef Chmielewski (nauczyciel) | Jan Tarczałowicz | Eugeniusz Kiernik | Roman Vetulani | Zdzisław Londoński | Stanisław Kępiński | Juliusz Jurczyński | Andrzej Zagórski | Jerzy Chumiński | Stanisław Lasocki (geofizyk) | Marian Goyski | Marek Gatty-Kostyal | Franciszek Vetulani | Gejza Bukowski von Stolzenburg | Maurycy Maciszewski | Daniel Duda | Maria Lipszyc-Balsigerowa | Marian Koczwara | Magdalena Kalicińska | Jerzy Kwiatek (geograf)Oceń: Tadeusz Ruebenbauer