Juliusz Jurczyński

---

Życiorys

Juliusz Jurczyński ukończył studia z zakresu geografii na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1915 roku rozpoczął swoją karierę zawodową jako nauczyciel w szkole średniej w Krakowie, gdzie zyskał uznanie jako pedagog. W 1920 roku przeniósł się do Łodzi, gdzie kontynuował nauczanie geografii w szkołach średnich oraz prowadził wykłady w Oddziale Wolnej Wszechnicy Polskiej aż do 1939 roku.

Podczas drugiej wojny światowej brał udział w wojnie obronnej w 1939 roku, służąc jako oficer 37 pułku piechoty. Po wzięciu do niewoli, trafił do oflagu w Woldenbergu, który obecnie znajduj się w Dobiegniewie.

W 1945 roku był jednym z kluczowych organizatorów katedry geografii na nowo powstającym Uniwersytecie Łódzkim. Do momentu przejścia na emeryturę w 1959 roku, pracował tam jako adiunkt oraz zastępca profesora, przyczyniając się do rozwoju akademickiego tego instytutu.

Oprócz pracy pedagogicznej, Juliusz Jurczyński był aktywnym członkiem wielu towarzystw zarówno polskich, jak i zagranicznych. Należał do Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, do którego dołączył prawdopodobnie już w Krakowie. W Łodzi, od momentu powstania Oddziału PTT w 1921 roku, był jego członkiem oraz pełnił funkcję wiceprezesa. Był również aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego oraz Polskiego Towarzystwa Geologicznego.

W 1922 roku, razem z Eugeniuszem Romerem, stworzył „Atlas krajoznawczy województwa łódzkiego”. Oprócz tego, opracował pierwszą mapę ścienną tego województwa oraz pisał artykuły do prasy specjalistycznej. Jako redaktor „Czasopisma Geograficznego” oraz autor podręczników z zakresu geografii, wniósł znaczący wkład do polskiej nauki i edukacji.

Był znany jako niestrudzony organizator wycieczek szkolnych, co przyczyniło się do popularyzacji geografii wśród młodzieży. Zmarł w 1972 roku i został pochowany na cmentarzu na Dołach w Łodzi. Jego pamięć uczczono, nadając imię jednemu z ulic osiedla Widzew-Wschód w Łodzi.

---

Oceń: Juliusz Jurczyński

---