Tadeusz Rudolf, urodzony 22 stycznia 1926 roku w Bochni, zmarł 25 sierpnia 2018 roku, był postacią o istotnym wpływie na polskie życie polityczne i gospodarcze w drugiej połowie XX wieku. Jako ekonomista i działacz komunistyczny wyróżniał się na tle innych polityków, angażując się w inicjatywy mające na celu rozwój społeczny kraju.
Rudolf sprawował mandat poselski na Sejm PRL w jego V i VI kadencji, gdzie aktywnie uczestniczył w kształtowaniu polityki gospodarczej. W latach 1974–1979 pełnił funkcję ministra pracy, płac i spraw socjalnych, co pozwoliło mu na wdrażanie reform mających na celu poprawę warunków życia obywateli.
Następnie, od 1979 do 1981 roku był ministrem bez teki, co dodatkowo podkreślało jego znaczenie w strukturach władzy. Jego działania i zaangażowanie w politykę miały długotrwały wpływ na rozwój społeczny w Polsce, a jego życie zawodowe stanowiło ważny element historii kraju.
Życiorys
Tadeusz Rudolf był synem Józefa i Zofii, a jego życie polityczne i zaangażowanie w działalność publiczną rozpoczęło się tuż po wojnie. W 1945 roku dołączył do Polskiej Partii Robotniczej, a trzy lata później przeszedł do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, co stanowiło kluczowy krok w jego karierze.
W latach 1945–1948 pełnił funkcję instruktora w Związku Walki Młodych, gdzie pracował w zakopiańskiej szkole spółdzielczej, a następnie objął stanowisko kierownika tej instytucji. Jego dalsza kariera zawodowa przyniosła mu etat w Zarządzie Głównym Związku Młodzieży Polskiej, mieszczącym się w Warszawie, gdzie rozpoczął pracę w 1950 roku.
W tym samym czasie Rudolf wspierał działalność PZPR, stając się w latach 1948–1958 I sekretarzem Komitetu Miejskiego w Zakopanem, co pozwoliło mu na zdobycie cennego doświadczenia w strukturach partyjnych. W 1954 roku rozpoczął naukę w Szkole Partyjnej przy KC PZPR, którą ukończył w 1957 roku. Następnie pełnił funkcję przewodniczącego Komisji ds. Młodzieży w Warszawskim Komitecie Wojewódzkim PZPR.
Rudolf zyskał również znaczenie w Związku Młodzieży Socjalistycznej, gdzie od 1957 do 1961 roku był sekretarzem Komitetu Centralnego. W latach 1961–1964 kontynuował kształcenie, uczęszczając do Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR, uzyskując tytuł ekonomisty. Po tej edukacji pełnił funkcję inspektora w Wydziale Organizacyjnym KC PZPR, a następnie zastępcy kierownika tego wydziału w latach 1965–1968.
W latach 1968–1972 był I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Kielcach, a także przez krótki czas zastępcą członka, a następnie członkiem KC PZPR od 1971 do 1981 roku. Ponadto, Tadeusz Rudolf zasiadał w Sejmie PRL jako poseł V i VI kadencji w latach 1969–1976.
Od 21 listopada 1974 do 8 lutego 1979 sprawował urząd ministra pracy, płac i spraw socjalnych w rządzie Piotra Jaroszewicza oraz w kolejnych rządach tegoż premiera. Później, od 8 lutego 1979 do 3 lipca 1981, Rudolf był ministrem oraz I zastępcą przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów w rządach Edwarda Babiucha, Józefa Pińkowskiego oraz Wojciecha Jaruzelskiego.
Śmierć
Pan Tadeusz Rudolf został pochowany 30 sierpnia 2018 w grobie urnowym na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kw. D28/6/4).
Odznaczenia
Tadeusz Rudolf był osobą wyróżniającą się w licznych dziedzinach, co potwierdzają jego liczne odznaczenia, które zdobył w trakcie swojej kariery. Oto lista jego osiągnięć:
- Order Sztandaru Pracy I klasy,
- Order Sztandaru Pracy II klasy,
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Brązowy Krzyż Zasługi (1946),
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955),
- Złota odznaka „Zasłużonemu w rozwoju województwa katowickiego” (1978).
Przypisy
- Wyszukiwarka grobów w Warszawie
- Zasłużeni w rozwoju woj. katowickiego, „Trybuna Robotnicza”, 30.01.1978 r., s. 2
- M.P. z 12.1955 r. nr 12, poz. 1450
- M.P. z 01.1947 r. nr 72, poz. 485
- Do 03.04.1980 jako minister-członek Rady Ministrów.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Edward Janton | Jan Ossoliński (wicewojewoda łódzki) | Jan Musiał (ur. 1955) | Zbigniew August Miszke | Karol Góra | Józef Hodbod | Franciszek Gaik | Stanisław Piotrowicz | Jan Pomiankowski | Zbigniew Michniowski | Kazimierz Czekaj | Władysław Grotowski | Władysław Kiernik | Henryk Ettmayer | Stanisław Bukowiec | Roger Battaglia | Janusz Brzeski | Jerzy Lysy | Mirosław Dzielski | Marian Rojek (działacz polityczny)Oceń: Tadeusz Rudolf