Henryk Ettmayer

Polityka i administracja

Henryk Adelsburg Ettmayer, urodzony 26 lutego 1863 roku w Bochni, to postać, która pozostawiła znaczący ślad w historii. Zmarł 2 sierpnia 1934 roku w Krakowie, gdzie jego osiągnięcia zawodowe oraz osobiste życie wpisały się w kontekst epoki.

Był c. k. urzędnikiem, co oznacza, że pełnił funkcję w ramach cesarsko-królewskiej administracji. Jego kariera w administracji publicznej odzwierciedlała istotne aspekty funkcjonowania struktur społecznych w ówczesnej Austro-Węgier.

Życiorys

Henryk Ettmayer, w swoim wczesnym życiu, rozpoczął edukację w C. K. Gimnazjum św. Anny w Krakowie, gdzie kształcił się od 1874 roku. W ramach autonomii galicyjskiej, w okresie zaboru austriackiego, zdecydował się na podjęcie pracy w c. k. służbie urzędniczej. Od około 1888 roku pracował jako praktykant konceptowy w C. K. Namiestnictwie. Od roku 1889 był przydzielony do urzędu C. K. starostwa w Białej.

Po pewnym czasie związał się z urzędem starostwa w c. k. powiecie sanockim, gdzie od około 1891 roku także był praktykantem konceptowym, a później, od około 1895 roku, objął funkcję koncepisty namiestnictwa. W latach 90. XIX wieku aktywnie uczestniczył w działalności społecznej, będąc członkiem sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” oraz oddziału sanocko-lisko-krośnieńskiego C. K. Towarzystwa Gospodarskiego we Lwowie. W dodatku, należał do Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego.

W listopadzie 1895 roku Ettmayer został wybrany na zastępcę członka wydziału Towarzystwa Kasyna w Sanoku. W czerwcu następnego roku, jako koncepista, przeniósł się do urzędu starostwa c. k. powiatu bocheńskiego. Po kilku latach pracy tam, został przeniesiony do urzędu starostwa c. k. powiatu przemyskiego, gdzie od około 1898 roku piastował stanowisko koncepisty namiestnictwa, a od 1899 roku pełnił funkcję komisarza powiatowego.

W roku 1903 Ettmayer, w randze komisarza powiatowego, rozpoczął pracę w C. K. Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, a około 1904 roku awansował na stanowisko sekretarza Namiestnictwa. Od około 1908 roku został przydzielony do C. K. Ministerstwa Robót Publicznych, gdzie jako sekretarz ministerialny kontynuował swoją karierę. W okolicach 1912 roku uzyskał tytuł radcy sekcyjnego, a od 1913 był radcą sekcyjnym aż do około 1914 roku.

Po zakończeniu swojej zawodowej kariery, w okresie II Rzeczypospolitej, Ettmayer zamieszkiwał jako emerytowany radca ministerialny w Krakowie, przy ulicy Basztowej 9. Jego życie zakończyło się 2 sierpnia 1934 roku, a miejsce spoczynku znalazło na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W życiu osobistym żoną Henryka była Jadwiga z domu Czaykowska (1879–1962), córka adwokata krajowego, dr. Władysława Czajkowskiego. Ich syn, Stefan (1901–1986), zrealizował swoją karierę jako inżynier rolnictwa.

Ordery i odznaczenia

Henryk Ettmayer został odznaczony wieloma prestiżowymi nagrodami za swoje osiągnięcia. Wśród wyróżnień, które otrzymał, znalazły się następujące austriacko-węgierskie odznaczenia:

  • Krzyż Wojenny za Zasługi Cywilne II klasy,
  • Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii,
  • Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych,
  • Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych.

Przypisy

  1. Paweł Sebastiański, Bronisław Kielar: Wykazy członków Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku. W: 125 lat sanockiego „Sokoła” 1889–2014. Sanok: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Sanoku, 2014, s. 142, 143.
  2. Portret Henryka Ettmayera. pauart.pl. [dostęp 25.07.2016 r.]
  3. Henryk Ettmayer. genealogia.okiem.pl. [dostęp 25.07.2016 r.]
  4. Książka telefoniczna. 1939, s. 380. [dostęp 25.07.2016 r.]
  5. Kronika. „Gazeta Sanocka”. Nr 32, s. 3, 10.11.1905 r.
  6. Kronika. Mianowania. „Gazeta Sanocka”. Nr 64, s. 3, 21.06.1896 r.
  7. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 2.
  8. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1907. Lwów: 1907, s. 2.
  9. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1906. Lwów: 1906, s. 2.
  10. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1905. Lwów: 1905, s. 56.
  11. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1904. Lwów: 1904, s. 56.
  12. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1903. Lwów: 1903, s. 37.
  13. Kronika. Mianowania i przeniesienia. „Nowa Refoma”. Nr 199, s. 3, 02.09.1903 r.
  14. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1902. Lwów: 1902, s. 37.
  15. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1901. Lwów: 1901, s. 37.
  16. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1900. Lwów: 1900, s. 37.
  17. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1899. Lwów: 1899, s. 31.
  18. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1898. Lwów: 1898, s. 10.
  19. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1897. Lwów: 1897, s. 12.
  20. Sprawozdanie Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego z siódmego roku jej istnienia, tj. 1892. 1893, s. 12.
  21. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1896. Lwów: 1896, s. 32.
  22. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1895. Lwów: 1895, s. 32.
  23. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1894. Lwów: 1894, s. 32.
  24. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1893. Lwów: 1893, s. 32.
  25. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1892. Lwów: 1892, s. 32.

Oceń: Henryk Ettmayer

★★★★★
Średnia ocena:4.79 Liczba ocen:10