Salo (Samuel) Landau, ur. 1 kwietnia 1903 roku w Bochni, to postać, która na stałe wpisała się w historię szachów. Jego życie zakończyło się tragicznie, ponieważ zmarł w obozie pracy przymusowej we wsi Grodziszcze, a data jego śmierci pozostaje niepewna – istnieją dwie wersje: 31 marca lub 12 października 1944 roku.
Będąc holenderskim szachistą żydowskiego pochodzenia, Landau był jednym z wielu utalentowanych graczy, którzy musieli zmierzyć się z niezwykle trudnymi czasami, w których żyli. Jego wkład w świat szachów oraz pamięć o jego osobie są nadal żywe w zbiorowej świadomości miłośników tej pasjonującej dyscypliny.
Życiorys
Salo Landau przyszedł na świat w żydowskiej rodzinie w Bochni, w regionie Galicji, który wówczas znajdował się pod austriacką administracją. W 1914 roku, w trakcie I wojny światowej, rodzina zdecydowała się na emigrację do Wiednia. Młody Salo został natomiast wysłany do Rotterdamu, aby mieszkać u przyjaciół.
W latach 30. XX wieku Landau zyskał renomę, stając się jednym z najlepszych szachistów w Holandii, obok osobistości takich jak Max Euwe. Brał udział w szachowych olimpiadach w 1930 i 1937 roku, zdobywając łącznie 15½ punktów w 30 partiach. W 1929 roku podzielił II-III miejsce, a w 1936 roku zdobył złoty medal na indywidualnych mistrzostwach Holandii. Uczestniczył w licznych turniejach, a jego największe triumfy miały miejsce w Rotterdamie, gdzie w 1931 roku zajął I miejsce, wyprzedzając tak znanych graczy jak Edgard Colle, Ksawery Tartakower i Akiba Rubinstein oraz II miejsce w 1934 roku, ustępując jedynie Aleksandrowi Alechinowi.
W swojej karierze rozegrał liczne mecze z najlepszymi szachistami tamtych czasów, w tym z Richardem Retim, Gezą Maroczym, Akibą Rubinsteinem, Maxem Euwe i innymi. Pomimo wielu rozgrywek, nie odniósł zwycięstw w meczach, osiągając najlepszy wynik, jakim był remis 5-5 z Laszlo Szabo w Amsterdamie w 1939 roku.
Po wybuchu II wojny światowej kontynuował aktywność w turniejach szachowych, odnosząc sukcesy w Leeuwarden w 1940 roku, gdzie dzielił I-III miejsce z Nicolaasem Cortleverem i Lodewijkiem Prinsem, a także w Groningen, gdzie w 1941 roku zajął I miejsce.
W wrześniu 1942 roku Salo wraz z rodziną próbował uciec przed nazistowskim reżimem do Szwajcarii. Został jednak zatrzymany 28 września w Bredzie i następnie przewieziony do obozu pracy przymusowej we wsi Grodziszcze na Dolnym Śląsku, gdzie zmarł; niestety, dokładna data jego śmierci pozostaje nieznana.
Przypisy
- Schaakkampioenes van Nederland. [dostęp 07.04.2017 r.]
- OlimpBase
- W.Litmanowicz, J. Giżycki, "Szachy od A do Z", tom I, Warszawa 1986, str. 495
- L. Landsberger, A. de Haas & K. Selowsky: Auschwitz. 's–Gravenhage, Nederlandsche Roode Kruis, 1947-1953.
- Digitaal Monument Joodse Gemeenschap w Nederland - Samuel Landau
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Wojciech Samek (rzeźbiarz) | Ludwik Seeling von Saulenfels | Józef Lehr | Witold Nowicki (lekarz) | Stefan Schoengut-Strzemieński | Robert JahodaOceń: Salo Landau