Józef Lehr

---

Życiorys

Urodził się jako syn Franciszka i Natalii z Zielińskich, gdzie jego ojciec pełnił funkcję urzędnika skarbowego. Swoje podstawowe wykształcenie zdobył w gimnazjum w Krakowie, które ukończył w 1829 roku. W 1830 roku, w ramach obowiązkowej praktyki leśnej, spędził rok w Bratucicach, na terenie domeny niepołomickiej. Z kolei w 1833 roku ukończył studia leśne w Akademii w Mariabrunn, położonej w pobliżu Wiednia.

Wkrótce po studiach rozpoczął karierę w leśnictwie galicyjskim, zajmując najpierw stanowisko asystenta w zarządzie lasów kameralnych we Lwowie, które sprawował w latach 1834-1837. Następnie, w latach 1837-1839, pracował jako leśniczy w Bohorodczanach, po czym przeniósł się do Łomnej (1843-1846), Łanczynie (1843-1846) oraz Gawłówka (1846-1849). W 1850 roku objął posadę głównego leśniczego (Oberförster) Kamery, jednocześnie pełniąc rolę nadleśniczego we Lwowie (1849-1854) oraz w Kałuszu (1851-1854).

Od 1852 roku był zastępcą naczelnika (Vice-Waldmeister), a w latach 1854-1871 pełnił funkcji naczelnika (Waldmeister) lasów państwowych Galicji oraz Bukowiny w Krajowej Dyrekcji Skarbu we Lwowie. Na tym stanowisku zrealizował wykup służebności leśnych od chłopów, co było istotnym krokiem w kierunku nowoczesnej gospodarki leśnej. W przeciwieństwie do poprzedników, którzy wywodzili się z Niemiec, wprowadził zasady racjonalnej gospodarki leśnej, w tym działanie polegające na sadzeniu wartościowych gatunków drzew.

Lehr sprzeciwiał się również planom sprzedaży lasów państwowych, reprezentowanym przez Wiedeń, co zaowocowało skuteczną ochroną Puszczy Niepołomickiej. Zreorganizował administrację leśną, zapewniając jej pracownikom odpowiednie warunki do pracy poprzez podwyżki wynagrodzeń. W 1871 roku przeszedł na emeryturę jako starszy radca.

Po zakończeniu kariery publicznej w latach 1871-1886 zarządzał dobrami leśnymi należącymi do klasztorów dominikańskich w Żółkwi i Załoźcach. W 1874 roku reprezentował Wydział Krajowy jako członek komisji lustracyjnej dóbr Fundacji Skarbkowskiej w Drohowyżu. W latach 1882-1886, jako ekspert Banku Kredytowego Ziemskiego, odegrał kluczową rolę w akcie odkupienia przez państwo cennego galicyjskiego kompleksu leśnego w Nadwórnej. W 1886 roku wyruszył w dłuższą podróż na Bliski Wschód w celu oceny wartości drzewostanów wschodniej Turcji.

Z dniem 25 lutego 1851 roku został członkiem oraz aktywnym działaczem Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego, a w 1867 roku wstąpił do lwowskiego oddziału tejże organizacji. Był także członkiem Komitetu GTG w latach 1853-1859. W 1852 roku współtworzył i aktywnie działał na rzecz oddzielnej Sekcji Leśnej GTG, pisząc wiele artykułów, w tym „O uprawie lasów dębowych w Galicji” (1854) oraz „O stosunkach handlu drzewem z lasów Królestwa Galicji i Lodomerii” (1855). W 1882 roku stał się współzałożycielem Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego, w którym działał do 1892 roku.

Był także członkiem Zachodniogalicyjskiego Związku Leśnego oraz Morawsko-Śląskiego Towarzystwa Rolniczego, a także Austriackiego Związku Leśników, co świadczy o jego silnym zaangażowaniu w rozwój i promocję leśnictwa w regionie.

---

Oceń: Józef Lehr

---